In de Golf van Mexico bij Gulf Shores (Alabama) is vrijdagmorgen 9 juni een 44-jarige triatleet, Chuck Anderson, aangevallen door een haai toen hij samen met zijn vrienden Richard Whatley en Karen Forfar een zwemtraining afwerkte. Zeer waarschijnlijk zal zijn arm vanaf de elleboog moeten worden afgezet. Whatley had diverse losse wonden als gevolg van tandafdrukken. Anderson, Forfar en Whatley zwommen in water van ca. anderhalve meter diep toen zij beiden werden gebeten.

Het Amerikaanse persbureau AP, die het nieuws als eerste meldde, verklaarde dat het de eerste ongeprovoceerde haaienaanval in Alabama was sinds 25 jaar, en pas de tweede sinds 1900.

De beide MANNEN werden gered door twee bouwmedewerkers die hun schreeuwen hoorden. Whatley verklaarde nog geprobeerd te hebben om de haai van Anderson af te slaan.

Anderson finishte half mei nog in de Gulf Coast Triathlon van Panama City Beach, Florida als 24e in de 40+ categorie in een tijd van 6:50’59.

De drie triatleten zwommen op ongeveer 100 meter vanaf de kustlijn. Watley ging nog een stuk verder zeewaarts. Na ongeveer vijf minuten voelde Anderson iets tegen zijn been aankomen. Anderson probeerde te gaan staan in het water, dat op dat punt ongeveer drie meter diep was. “Ik stak mijn hoofd onder water en zag toen ineens de haai, die recht op me af kwam. In een reflex trok ik mijzelf terug. Op dat moment beet de haai mij in mijn rechterhand en beet zo al mijn vingers eraf. Ik was in staat om mijzelf van hem af te duwen. Ik probeerde terug te zwemmen, tegelijkertijd schreeuwend naar Karen en Richard dat er een haai was en dat ze uit het water moesten. Op dat moment kwam de haai voor de tweede keer op mij af.” De tweede keer greep de haai hem in de maagstreek.

“Ik zwom vervolgens verder richting kust, kijkend waar de haai was. Hij kwam weer recht op mij af en greep me bij mijn rechterarm. Toen hij me vast had, maakte de haai een rollende beweging en schudde wild met zijn kop. We zonken naar de bodem en hij sleepte mij eroverheen. Toen we weer boven kwamen was het water ongeveer nog maar heupdiep. De haai trok me verder in het ondiepe water. Ik vocht met de haai om te overleven. Uiteindelijk kwamen we op ongeveer 15 meter vanaf het strand op een ondiepe zandbank.” Daar kon de haai zich niet meer voortbewegen. Anderson, zich realiserend dat het mogelijk zijn laatste kans was om te overleven, schudde flink met zijn rechterarm en beukte in op de haai met zijn linker.

“De haai schudde met zijn kop, en ik sloeg hem voortdurend om mijn andere arm vrij te krijgen”, zei Anderson. “Ik besefte dat de haai niet dichterbij kon komen, maar ik kon ookniet loskomen. Ik probeerde mijn arm los te wrikken, en uiteindelijk brak deze af. Het is waarschijnlijk het meest vreemde, vreselijke geluid dat ik ooit gehoord heb. Ik voelde op dat moment geen pijn, waarschijnlijk door de adrenaline of zo.”

Bronnen / Links:
Triathlon Live
Alabama Live