Op 1 september ben ik gestart met de cursus basistechniek borstcrawl bij Tri-Experience in Zeist. Na 25 jaar geleden te zijn gestart met de triathlonsport waarvan de eerste vijf jaar erg fanatiek met veel training en techniek heb ik de laatste 20 jaar een beetje voor mezelf gezwommen. Ik ben nooit een goede zwemmer geweest en met 1.03 op de 3,8 km behoor ik slechts tot de middenmoot, maar wellicht gaat een cursus techniek een beetje helpen om wat efficiënter te zwemmen en het is altijd goed om aan de techniek te blijven werken.

We worden we de eerste training ontvangen in het KNZB bad dat gelegen is op het KNVB terrein. Schitterende locatie in de bossen, maar het bad zelf lijkt de laatste jaren een beetje aan haar lot overgelaten, althans zo oogt en voelt het wanneer je binnenkomt. In de gangen hangen oude fotocollages van zwemmers uit het verleden. Veel zwart/wit, maar wel erg leuk om te zien. Je kunt echt voelen dat het bad hier alleen gebruikt wordt om te trainen en niets anders dan dat. Het water is spartaans koud en tijdens de eerste training wordt al snel duidelijk dat we helemaal terug gaan naar de basis. Onder de bezielende leiding van Mathijm en Sandra Wassink worden de technische onderdelen van de borstcrawl techniek uitgelegd. Er worden kreten gebruikt die ik nog nooit heb gehoord of in de loop der jaren ben vergeten. Positie 11, scullen, kleine hondjes slag, grote hondjes slag en ga zo maar door.

We beginnen met leren drijven en dat is voor velen van ons al een opgave op zich. De benen zinken en degene met een minder goede core-stability zinken nog dieper. Toch is het allemaal heel erg leuk en ook al is er nog niet veel gezwommen we gaan allemaal voldaan en vermoeid naar huis.

Gedurende de weken kom ik tot de conclusie dat ik een prototype triathleet ben. Verschrikkelijk stijve enkels door het hardlopen waardoor zwemmen met alleen benen een soort op de plaats rust is. Zeer frustrerend om je werkelijk helemaal uit de naad te trappelen en wanneer ik dan buiten adem mijn hoofd uit het water til zie ik dat ik ongeveer vijf tegeltjes vooruit ben gegaan en de dame naast mij al 25 meter heen en weer is geweest. Inmiddels ben ik wel zo ver dat ik het een baantje kan volhouden dus er zit echt progressie in. Maar met mijn schouders lijk ik het begrip ‘stijve hark’ een compleet nieuwe betekenis te geven. Waar anderen schijnbaar zonder moeite met een hoge elleboog kunnen zwemmen en in de slag hun oksels kunnen aantikken lijkt het wel of mijn oksels op een hele andere plaats zitten dan bij de rest. Ik kom in eerste instantie niet eens in de buurt van mijn oksels en Mathijm verbaast zich over mijn gebrek aan souplesse. Hij kijkt erbij alsof ik een nieuw soort ras ben. Pas na enige weken van veel rekken en strekken van de schouders weet ook ik in de borstcrawl mijn oksels aan te tikken. Hoewel van een hoge elleboog nog geen sprake is. Ook leuk om te ervaren is hoe slecht je eigen beleving is van waar je je armen insteekt. Wanneer je zelf denkt met de handen recht voor de schouders in te steken dan zitten ze ergens voorbij het midden van je hoofd. Wanneer Mathijs ons in een rij voor de spiegelende ramen van het zwembad zet en je kunt zien waar recht voor je schouder is dan heb je het gevoel dat je arm ergens ver weg naar de zijkant staat. Maar je ogen liegen niet.

En zo vliegen de weken van techniek voorbij en mijn vocabulaire wordt nog verder uitgebreid met nieuwe termen zoals de Superman swimming, scullen onder de zwembroek, ruitenwisseren, enz. Allemaal bedoeld om het watergevoel te verbeteren. De ene training verloopt beter dan de andere en soms zakt de moed -met- mij naar de bodem van het zwembad. Vooral de oefeningen waarbij je binnen één armslag herhalingen van delen van de slag moet uitvoeren zijn niet aan mij besteed. Ik kom tijd, adem en soms gewoon energie te kort.

Maar tijdens mijn eigen andere trainingen merk ik toch dat ik ondanks al mijn beperkingen wat sneller ga zwemmen en het mij minder energie kost. Ik probeer mooi en rustig te zwemmen met aandacht voor wat ik aan het doen ben. En tot mijn verbazing zwem zelfs een 500 meter in een tijd die ik de laatste 15 jaar niet meer gezwommen heb. Dus er is hoop hoewel eergisteren weer zo’n training was waarbij ik weer dacht; laat maar. Het begon al met kramp in de voetzolen en na elke afzet was het afwachten hoe erg het er in zou schieten. Maar Mathijm, soms verdenk ik hem ervan sadistische trekjes te hebben, had weer een nieuwe oefening meegebracht. Gisteren bestond de training uit het uitstrekken van de arm waarbij je je oor op de uitgestrekte arm moest plaatsen. Na een baan zwemmen plaatste Sandra de opmerking dat je niet je oor naar de arm moest brengen, maar de arm omhoog naar het oor. En bedankt. Wanneer Mathijm en Sandra dit op de kant met het grootste gemak voor doen denk je; da’s best te doen. Maar Matijm en Sandra blijken in het bezit van schouders die 360 graden rotatie vermogen hebben. Dus voor ons als cursisten blijkt deze oefening liggend in het water bijzonder ingewikkeld te zijn. Mijn armen en oren wisten niet hoe ze aan deze opdracht moesten voldoen. Dit was een training die voor mij echt moeilijk was en gelukkig hoorde ik na de training dat anderen dat ook zo hadden ervaren. Dat viel dan nog een beetje mee.

Nog één training te gaan en dan twee weken Kerstvakantie, maar tot zover waren de trainingen telkens opnieuw een bijzondere ervaring en kom ik tot de conclusie hoe verschrikkelijk lastig het is om ingesleten fouten weer af te leren. Iedereen, misschien de meest begaafde zwemmers uitgezonderd, heeft baat bij een cursus zoals deze. Het is mij in de afgelopen weken duidelijk geworden dat techniek en rust in de slag veel belangrijker zijn dan kracht en dat er in de loop der jaren veel fouten zijn ingeslopen. Nu nog werken aan een samenspel tussen techniek, rust en kracht en dat proberen vol te houden. Maar daar zijn de laatste vier weken in januari voor bedoeld. Ik zal waarschijnlijk altijd blijven zwemmen als een aangeschoten eend, maar ik kijk nu al uit naar de laatste trainingen. Kijken wat Matijm en Sandra voor nieuwe ingewikkelde, tikkeltje sadistische, oefeningen hebben bedacht.

In januari starten er op verschillende locaties nieuwe borstcrawl cursussen om de techniek te leren en bij te schafen.

Tri-Experience:

In Zeist, Albrandswaard en Nieuw Vennep, kijk op de website voor meer informatie.

Active Sports Coaching:

In Hilversum, kijk op de website voor meer informatie