Triathlon226

En ja, weer een artikel over Lance Armstrong. Ook wij, bij triathlon226, maken ons ‘schuldig’ aan de hype rondom zijn terugkeer. Maar het is natuurlijk ook gewoon interessant dat een atleet van dit niveau terugkeert naar de triathlonsport. Wat nog meer interessant is dat we kunnen gaan vergelijken tussen zijn oude tijdrit positie met alle UCI regeltjes die daarbij horen en zijn nieuwe triathlonpositie. De verschillen zijn namelijk aanzienlijk. Het handige met het vergelijken is dat hij nog steeds op dezelfde fiets rijdt als tijdens zijn laatste twee Tours. De Trek Speed Concept triathlonfiets.

Tijdens zijn laatste twee Tours reed Lance al op deze fiets. Vanwege de UCI regelgeving die het onder andere verbiedt om het zadel zover naar voren te schuiven als wel mogelijk is binnen de triathlon reed hij op een maat Medium met 175 mm cranks. Zo kon hij het zadel 5 cm achter het hart van het bracket plaatsen en had deze maat voor hem voldoende lengte. Nu hij alle UCI regels aan zijn fietschoenen kan lappen is hij direct over gegaan naar een steilere zitbuishoek.  Maar omdat de steilere positie in een maat Medium niet voldoende lengte heeft is hij ook naar een grotere maat gegeaan en rijdt hij nu een maat Large. Overigens is zijn positie niet extreem steil zoals die van de meeste pro-triathleten. Opvallend is dat vaak de betere lopers ook de meest steile positie hanteren.

Lance is bijgestaan door zijn goede vriend Steve Hed (van de bekende Hed wielen en accessoires) tijdens zijn positionering in de windtunnel. Omdat de gemiddelde UCI tijdrit niet langer duurt dan een uur en je daarna niet hoeft te gaan hardlopen kan de heuphoek bij een tijdrijder veel krapper zijn dan bij een triatleet. Om die heuphoek meer te openen is zijn nieuwe fiets uitgerust met 170 mm cranks. Een halve cm korter dus dan zijn oude cranks. Dat levert hem in de meest krappe positie van de heuphoek (hip angle closed), dus met de cranks verticaal, 1 cm meer ruimte op. Om namelijk dezelfde zadelhoogte te bereiken heeft hij bij de montage van de halve cm kortere cranks zijn zadel ook een halve cm omhoog moeten plaatsen. Een pedaal komt immers op het diepste punt een halve cm meer naar boven. Maar omdat de crank aan de bovenzijde met het pedaal op zijn hoogste positie ook een halve cm korter is staat daar het pedaal juist een halve cm lager. Gecombineerd met de verhoging van het zadel van een halve cm win je dus totaal 1 cm aan opening van de heuphoek en daarmee wordt de kracht van de heupspier veel makkelijker gebruikt en wordt de fiets/loopwissel een stuk aangenamer.   

Maar verder is opvallend dat Lance een relatief niet erg diepe aerodynamische positie heeft. Daarmee lijkt hij mee te gaan in de trent van o.a. de mensen van Retul die triathleten, ook de pro’s, minder diep positioneren dan enkele jaren geleden het geval was. Ook bij de nieuwe modellen van verschillende merken, de Felt DA 2012 serie, de P5 van Cervelo, de Speed Concept van Trek, de 2012 Specialized Shiv kom je deze minder diepe positie tegen. Fietsen met een duidelijk diepere positie zijn de P3/P4 van Cervelo, de overige modellen van Felt, de vorige serie van Specialized, de QR CD01, etc. De modellen met de laatste geometrische waarden lijken in de  minderheid te raken.

Maar de positie van Lance is bijna recreatief te noemen. Want bovenop zijn grotere maat die al een 2,4 cm hogere stack waarde heeft dan de medium die hij had heeft hij een 45 graden rise en 100 mm lange stuurpen combinatie gemonteerd. En dan zit er ook nog totaal voor 2 cm aan spacers aan hoogte onder zijn elleboogpads. Kortom, hij heeft zoals we dat noemen een realtief lage aerobar pad drop. dta is het verschil in verticale hoogte tussen de zadelhoogte en de elleboogpads. Een aardige opmerking van Steve Hed is ook dat naar aanleiding van de windtunneltesten gebleken is dat Armstrong bij deze minder diepe positie veel langer en comfortabeler vermogen kan leveren dan bij een meer aerodynamische positie. En het verschil wat hij zou winnen aan aerodynamica bij een diepere positie is minder groot dan het hem oplevert aan vermogen en comfort bij zijn huidige positie.

Hieronder Lance tijdens IM 70.3 Panama en rechts tijdens een TT. Op de rechterafbeelding is duidelijk te zien dat hij zijn rug moet bollen om passend op de fiets te zitten. Wanneer je zijn positie op de linkerafbeelding ziet is hij daar meer ontspannen, is zijn bekken meer gekanteld door de meer voorwaartse positie van het zadel en is de bolling is zijn rug wat minder aanwezig. Verder kiest hij ervoor zijn aerboar extensionsiets meer omhoog te kantelen. Alle pro’s die van te voren tijdens IM Panama werden geinterviewd hadden iets minder hoog van de toren moeten blazen over welke rol hij zou gaan spelen tijdens de race. Want op 1 na heeft Lance ze allemaal klop gegeven in zijn ‘oude mannen’ positie dus dat geeft te denken.    

Op verzoek van Ruben een afbeelding van het zadel van Lance. Er staat inderdaad op dat het een Bontrager zadel is, maar het zadel is of een prototype van Bontrager of een ander merk met een Bontrager cover, maar zeker geen ISM. Het heeft iets weg van een Bontrager zadel dat gepaard heeft met een Specialized Toupe of Ronin. In ieder geval wel een zadel om de edele delen zoveel mogelijk te ontzien, maar met zijn historie zou ik ook niets anders verwacht hebben
Overigens is ook zijn remgreep interessant. Via de knop aan de voorzijde van de greep net boven de greep zelf kun je de remmen meer of minder wiel ruimte geven. Handig als het bijvoorbeeld smerig weer is en je wel eens dat schurende geluid hoort als je wiel met wat vuiligheid net langs een remblokje loopt of wanneer je 2 verschillende wielsets hebt die wat van dikte schelen. Binnenkort ga ik deze zelf monteren en er een testje over schrijven, maar ze zijn nog niet verkrijgbaar tenzij je Armstrong heet….