Waar moet je beginnen na twee zeer intensieve dagen Triathlon Almere. Heel veel plezier, heel veel mooie strijd, heel veel glunderende finishende atleten, heel veel persoonlijke records (en dat onder slechte weersomstandigheden), heel veel uitvallers,heel veel lachen met Wim, heel veel emoties, heel veel hemelwater, heel veel wind, heel veel geklets en heel WEINIG slaap. Dat is in een notendop de Triathlon Almere 2010.

Ieder jaar opnieuw een aparte belevenis als speaker en triathlonliefhebber en een aanslag op lichaam en stem. En ieder jaar kijk ik er weer naar uit. Wat dat betreft niets anders als in de beleving van menig triatleet; je moet heel diep gaan en bij de finish is er die aparte emotie dat je het geflikt hebt, samen met je maatje.

Emoties vierden hoogtij; Een van mijn beste vrienden wint voor de 6e keer, afscheid nemende atleten komen in hun laatste keer Almere aan de finish, debutanten overwinnen zichzelf en finishen in hun eerste Triathlon, beloftes aan zuslief worden ingelost en atleten halen de finish niet, het hoort er allemaal bij.

De 28e keer Almere bleek er ook een van veranderingen; voor het eerst niet slapen op de camping (thank God), een volkomen nieuw stadion, opnieuw een tweede dag, nu niet met O3, maar OD, geen Ron van Bedaf (de avondclown in het stadion) die het stadion in de avond animeerde, (bijna) geen droog moment, artiesten die tijdens het finishen van atleten hun nummers ten gehore brachten, waardoor mijn stem er aan ging.

Gelukkig ook vaste waarden: drie dagen met Wim altijd goed voor dolle pret, Rens begroeten (vaste waarde in het medische gedeelte en een bijzonder mens), de intense samenwerking met de mensen van de organisatie, de verkenning van de locale horeca op vrijdagavond, de immer geplande evaluatie met de organisatie Holten en bijna vaste waarde; het feesten met vriendje Gerrit Schellens na een overwinning (zijn 6e overwinning in Almere en dus het 6e feestje) en gedurende de dagen in Almere vele leuke gesprekken/ontmoetingen met atleten en belangstellenden.

Al met al weer een weekend om lang van na te genieten. Wat moeilijker is het op dit moment nog om al die ervaringen mondeling toe te lichten. Als ik het gezin tracht te vertellen hoe leuk het was, horen zij slecht een hees gepiep en gepruttel op zondagavond. Zij zullen al die belevenissen weer moeten aflezen aan mijn glimlach en de twinkeling in mijn ogen. Op maandag (gelukkig) weer werken, alleen er staan sollicitatiegesprekken gepland voor het bedrijf met het credo :WAT ZEG IK!

Nu even niets.

Volgende week zaterdag weer: Spijkenisse!