Een paar weken geleden werd ons de SPIbelt onder de aandacht gebracht. De SPIbelt – kort voor ‘Small Personal Item belt’ – is een innovatieve heupriem voor sporters/reizigers waarin men items als een mobiele telefoon, sleutels, geld, gels et cetera makkelijk kan meenemen. Het grote voordeel boven andere belts is, zo wordt gesteld, dat de SPIbelt absoluut niet rammelt en mede daardoor erg comfortabel is. Daarnaast zijn er diverse varianten, zoals een SPIbelt met lusjes voor
6 gelpacks, een versie met een extra binnenzakje, eentje voor insulinepompgebruikers, èn een waterproof versie. Deze laatste variant heeft het Tri226 testteam de afgelopen weken aan diverse tests onderworpen. Hieronder onze bevindingen.

Allereerst: wat is het? De SPIbelt is niets meer of minder dan een klein, lycra zakje aan een elastische heupband. Deze kan tegelijkertijd als nummerband gebruikt worden in wedstrijden. De band is van een solide uitvoering, die er mede voor zorgt dat deze comfortabel doch stevig gedragen kan worden. De band is verstelbaar en dus goed passend te maken voor de meeste mensen.
Aan de band zit een elastische lycra pouch met een brede ritssluiting. De pouch oogt vrij klein, maar er kan toch verrassend veel meer in dan je op het eerste gezicht zou denken. We konden er makkelijk een telefoon, sleutels, geld en wat gelletjes tegelijk in kwijt.
Bij de waterproof versie zit in de lycra pouch een hersluitbaar (zip-lock) plastic zakje. Deze is door de fabrikant gegarandeerd waterdicht tot 60 meter diep – mits je uiteraard het zakje goed sluit. Dit zakje zit in de pouch aan een lusje vast met een meegeleverd koordje en een snelsluiter, maar deze kan er ook makkelijk uit gehaald worden. Spullen die nat mogen worden, kunnen gewoon rechtstreeks in de pouch. En als je spulletjes mee wil nemen die je liever niet blootstelt aan water, gebruik je dit zakje.

SPIbelt’s belangrijkste claim is dat deze niet rammelt of schudt. We hebben de belt getest tijdens diverse loopsessies, met verschillende items gevuld. In de meeste gevallen werd de inhoud (sleutelbossen, telefoons etc) door de lycra pouch strak tegen elkaar en tegen het lijf aan gedrukt. We hoorden niets, we voelden niets. Geen gerammel, geen geschud; bij diverse loopsessies hadden we niet eens door dat we een belt droegen. Iets wat we bij andere heuptasjes nog niet eerder hebben ervaren.
Uiteraard is het wel zo dat hoe voller je de pouch propt, hoe meer deze door het gewicht toch wat gaat schudden. Met name als je de pouch op je rug draagt, wil deze in je rugholte kruipen en schudt dan wat meer dan wanneer je ‘m van voren draagt.

In ons hydrologische testlab (lees: onze badkamers) hebben we de plastic zak meerdere keren op waterdichtheid getest. Een nacht lang onder water kwam papier er nog even crisp en droog uit als hoe het erin was gegaan. Naar aanleiding hiervan durfden wij vervolgens onze electronische waar er wel aan toe te vertrouwen.

De rits gaat gemakkelijk open en bij het lopen kun je vervolgens makkelijk bij de inhoud zonder dat deze er meteen uit valt. Op de fiets er met één hand aan het stuur iets uit halen is wat gevogel en is minder aan te raden. Dan is het meenemen van reepjes of gelletjes in je trisuit wel wat makkelijker. Maar als je in je tripakje geen zakken hebt, is de SPIbelt een goed alternatief en heb je je gelletjes de hele wedstrijd bij de hand.
Het meenemen van een telefoon onderweg tijdens trainingen kan makkelijk en zorgeloos, immers deze overleeft nu iedere eventuele hoosbui. Dit laaste hebben we niet in de praktijk getest. Overigens niet vanwege het uitblijven van regen de laatste tijd….
Wel is hij door de wijze van inpakken iets minder goed te horen, maar aan de andere kant was de trilstand voor ons wel redelijk voelbaar. Mocht je tijdens een workout gebeld worden, dan wordt het wel een beetje een uitdaging om tijdig de oproep aan te nemen. Tegen de tijd dat je ‘m uit de pouch en het waterdichte zakje hebt, heeft de beller waarschijnlijk inmiddels je voicemail te pakken.

Als je je foon tijdens trainingen niet alleen maar meeneemt, maar onderweg ook gebruikt als muziekspeler (op de fiets zeker niet aan te raden), dan is de waterdichtheid uiteraard alleen maar te garanderen als je een bluetooth headsetje hebt. Maar als je een gewoon headsetkabeltje vanuit het zoveel mogelijk gesealde plastic zakje laat lopen is je foon waarschijnlijk al zeer afdoende beschermd tegen behoorlijke buien.
De mogelijkheid van rechtstreekse bediening van je telefoon tijdens het sporten is uiteraard wel (veel) minder dan bij bijvoorbeeld de armdragertjes die er bestaan voor diverse smartphones. Al vind ik die laatste persoonlijk zeer irritant qua draagcomfort. Mij zul je daar in ieder geval niet mee zien. Àls ik al voornemens zou zijn om tijdens het lopen mijn smartphone of andere electronica mee te nemen, dan zou ik eerder kiezen voor een oplossing als de SPIbelt.

Een andere voor triatleten handige gebruiksoptie is voor bij het buitenwaterzwemmen. Nu zal niemand zijn telefoon tijdens het zwemmen meenemen om bereikbaar te blijven, maar als je bijvoorbeeld een buitenwatertraining gaat doen dan is het vaak niet handig om iets als je (auto)sleutels onbeheerd aan de wal te laten. Een gewone ouderwetse autosleutel kan je nog wel met een koordje om je nek onder je wetsuit meenemen. Maar steeds meer auto’s zijn voorzien van sleutels met electronica – en die verhouden zich doorgaans wat minder goed met water. De waterproof versie van de SPIbelt is hier een uitkomst. Gewoon je sleutel in het waterproof zakje in de belt, belt onder je wetsuit en je hebt er geen omkijken meer naar. We hebben het een aantal keer getest, maar het zat ons geenszins in de weg. Wel gebeurde het dat tijdens het zwemmen de belt wat omhoog schoof in het wetsuit. Misschien dat dit in horizontale positie net even wat sneller mogelijk is dan in vertikale (zoals bij fietsen en lopen), maar wellicht kan het ook ondervangen worden door de belt bij het zwemmen net iets lager om de heup te dragen.
We hebben het nog geprobeerd om te zwemmen met een GPS-pod in de belt. Dit werkte helaas niet, al is dat uiteraard de beperking van GPS en geen tekortkoming van de belt, want eenmaal op de kant werd het GPS-signaal meteen weer opgepikt.

Onze conclusie: een prettige en comfortabele draaggordel, met een opmerkelijk rekbaar en toch stevig opbergzakje. De waterproof versie met het waterdichte zakje is een handige variant. En zeker ook de verwijderbaarheid daarvan – de gordel moet immers ook wel eens in de was kunnen…

Momenteel is de SPIbelt in de waterproof versie (richtprijs: 31 euro) in Nederland er alleen in het zwart – à la Henry Ford: je mag alle kleuren kiezen, als het maar zwart is. Maar daar komt binnenkort nog wel verandering in. De gewone SPIbelt (24 euro) is wel in diverse kleuren leverbaar.

Bronnen / Links:
– SPIbelt