Zwemmen naast de witte nonnenkappen van het Opera House, lopen en fietsen in de rustieke Royal Botanic Gardens. Papegaaien scharrelen langs de voeten, de imposante wolkenkrabbers en de Harbour Bridge verleiden de ogen. De triathlon wordt visueel een van de mooiste evenementen van de Olympische Spelen. De Nederlandse ploeg zal nauwelijks kijken naar al het fraais dat Sydney te bieden heeft. De triatleten hebben alleen oog voor een goede prestatie. “Alle zes zijn ze in de beste vorm ooit”, aldus bondscoach Louis Delahaye.

Hij keek zondag ontspannen toe hoe de vrouwen Wieke Hoogzaad, Silvia Pepels en Ingrid van Lubek en de MANNEN Rob Barel, Dennis Looze en Eric van der Linden het olympisch parcours verkenden met een volledige repetitie van de 1,5 kilometer zwemmen, 40 km fietsen en 10 km lopen. Het zestal kan het parcours dromen, maar wilde alles nog eenmaal controleren.

“Ze willen zich gewoon testen”, zei Ricky Jorgensen, de Deense vriend van Hoogzaad. “Kijken hoe het zwemmen in een grote groep gaat, hoe de wetsuit zit, waar ze in welke versnelling moeten fietsen.” De Nederlanders leggen een kwarttriathlon af, een afstand waarop de verschillen heel klein zullen zijn. “Ze mogen tijdens de wedstrijd geen fout meer maken, omdat het zo hard gaat”, aldus Jorgensen, zelf een oud-triatleet en zwemkampioen.

De triathlon, 16 september de vrouwen en een dag later de MANNEN, wordt om veel redenen spannend. Het is om te beginnen een nieuw olympisch onderdeel. Waarvan de organisatie in Australië voorheen bepaald niet vlekkeloos was. Bij het laatste WK was de afstand van de vrouwen te kort, waardoor de verkeerde wereldkampioen werd. De deelnemers zijn zeer aan elkaar gewaagd. Delahaye: “Bij de MANNEN zijn er vijftien medaillekandidaten. Daar zit een Nederlander bij. Bij de vrouwen kunnen er tien een medaille winnen, van wie twee Nederlanders.”

De Australiërs zijn favoriet, maar de bondscoach heeft veel vertrouwen in zijn kopman Van der Linden en kopvrouwen Hoogzaad en Van Lubek. De triatleten mogen voor het eerst ploegentactiek toepassen. De landen proberen hun beste atleet tot het laatste onderdeel uit de wind te houden. Ook maar de vraag of dat goed gaat. “Je kunt het niet oefenen”, zei Delahaye. Hij probeert zijn pupillen tijdens de wedstrijd zo goed mogelijk van informatie
te voorzien. Delahaye zet bondsarts Fred Hartgens en Kornelis Bijlsma op strategische punten langs de kant en gebruikt een megafoon.

De test zondag wees uit dat de wisselpunten tussen de onderdelen een ‘bottleneck’ kunnen zijn. “Het blauwe tapijt dat ze hebben neergelegd is vervelend”, vindt routinier Rob Barel. “Je zakt erin weg en stuurt niet lekker.” Voor de Nederlanders is het zaak om voorin het veld de wisselzone te betreden, anders verliezen ze kostbare seconden die later bijna niet zijn
goed te maken.

Ondanks alle onzekerheden loopt de Nederlandse ploeg over van vertrouwen. “Het gaat heel goed”, straalde Van Lubek. Ze maakte wel een valse start bij het zwemmen en moest na afloop mee voor een bloedtest. De 42-jarige Barel, die in Sydney zijn laatste triathlon aflegt, was ook tevreden. “Er zitten twee lastige bochten in het parcours. Je mag geen fouten maken. Maar het was goed om nog even te verkennen, het geeft vertrouwen. Vandaag was het natuurlijk heel relaxt. De baan vind ik een van de mooiste van de wereld. Groen en beschut. En die skyline hier! Het loopstuk is wel zwaar.”

De Nederlandse ploeg is al een tijdje in Sydney en verblijft op een tennisacademie in buitenwijk Oxford Falls. Ze zijn allen topfit. “We zijn meer dan klaar”, aldus Delahaye. “De triatleten zijn in de beste vorm ooit. Dat zie ik gewoon. De dingen die we in de hand hebben, deden we goed. Het zal wel een heel open wedstrijd worden, een toptienpositie zou prachtig zijn.”

In de wedstrijd doet nog een zevende Nederlander mee, Roland Melis. Hij komt uit voor de Nederlandse Antillen. Melis nam de Antillen-route, omdat hij op de Caribische eilandengroep is gelegerd. Marinier Melis rijdt in Sydney rond op een fiets in commandokleuren.

Bronnen / Links:
Sportdreams
ANP