Het jaar 2012 ligt al weer achter ons. Het jaar ging weer erg snel voorbij en kende natuurlijk enkele mooie, maar ook minder mooie momenten. Op deze plek daarom deze keer tijd voor een korte terugblik op dit triathlonjaar en een vooruitblik op de komende maanden.
Het was toch vooral het jaar van mijn sportieve comeback, nadat 2011 door werk, studie en geboorte eerste kindje op een laag pitje had gestaan. Met andere schema’s en vooral rustiger trainingen behaalde ik lopend weer resultaten die ik niet had verwacht. Ik merk dat ik daar ook veel waarde aan hecht, als oud-baanatleet. Prettig als je veronderstelde sterke onderdeel ook goed uit de verf komt!
Maar op alle onderdelen boekte ik progressie. Mijn zwemtijd op de 500 meter ging voor het eerst onder de 9 minuten (8’56”) en op de 1000 meter ging er zelfs anderhalve minuut af (van 19’29” naar 17’57”). Toch is op dit onderdeel nog veel winst te boeken, want relatief verlies ik hier het meest. Dus in het najaar van 2012 heb ik me ook aangemeld bij een zwemvereniging om me technisch nog verder te verbeteren en hopelijk minder te verliezen op dit onderdeel.
De aanpak bij het lopen wierp ook bij het fietsen zijn vruchten af (rustiger en gedoseerder trainen). Moest ik me in het verleden behoorlijk kapot fietsen voor de betere fietstijden en om me terug naar voren in de wedstrijd te knokken, nu fiets ik dezelfde tijden met reserve, waardoor ook het afsluitende looponderdeel beter uit de verf komt. Dit resulteerde in een PR op de kwart van 1:54:16, een verbetering met 2½ minuut! De winst ten opzichte van mijn oude PR pakte ik op het zwemmen (1½ minuut) en lopen (2 minuten). Maar dat zijn toch 3½ minuut winst, zul je je afvragen? Inderdaad. Daarmee komt het pijnpunt van 2012 aan het licht: de wissel. Daar heb ik afgelopen jaar echt bakken met tijd laten liggen. In de PR race op de kwart dus een minuut extra, op de achtste ook driekwart minuut (waar ik met 58’06” twaalf seconden boven mijn PR strandde) en op de Ironman 70.3 in Mallorca noteerde ik zelfs doodleuk 10!! minuten wisseltijd. Dat leverde daardoor een tijd van net boven de 5 uur op in plaats van eronder.
Maar Ironman 70.3 Mallorca: wat een ervaring was dat. Perfecte organisatie, geweldig parcours, ideale weersomstandigheden, sfeer… met afstand de mooiste wedstrijd die ik tot dusverre heb mogen meedoen. Komen we ook bij de minste ervaring van 2012: natuurlijk het zeer ziek worden drie dagen voor Almere, waar ik mijn debuut zou maken op de hele.
Inmiddels heb ik alles weer op de rit en kijken we vooruit. De planning is gemaakt en in grote lijnen zal ik eerst mee gaan doen aan de Wintertriathlon Twente. Hier vorm ik voor het derde achtereenvolgende jaar met mijn vader een team, hij gaat het schaatsen voor zijn rekening nemen. Daarbij wil ik ook mijn actie voor KiKa nog weer eens voor het voetlicht brengen. Daarna volgt een trainingsstage op Mallorca, waarbij ik ook deel ga nemen aan de TriStar111 in Portocolom. Weer eens een ander format: 1-100-10. Vervolgens zal ik nog de halve marathon van Enschede deelnemen – op reserve – en dan is het nog maar vier weekjes naar Lanzarote… De wedstrijd waar ik anderhalf jaar geleden mijn vizier op heb gericht. En daarna ga ik niet op mijn lauweren rusten, want na een herstelperiode wil ik nog wat regionale wedstrijden doen en dan hoop ik begin augustus voor de tweede keer vader te mogen worden 
En zo zit 2013 weer barstensvol nieuwe uitdagingen!
Iedereen een heel gelukkig en vooral gezond en sportief 2013 toegewenst!
