Triathlon226

Wat is precies een triathlonpositie en waarom verschilt deze positie met die van een wielrenner? De fietspositie van een triatleet is wezenlijk anders dan die van een “gewone” wielrenner en dit heeft voornamelijk te maken met het feit dat triatleten gebruik maken van een aerodynamisch ligstuur. Maar het heeft ook te maken met de geometrie van de gewone racefiets en die van een triathlonfiets.

Het goed kunnen fietsen met een ligstuur vereist namelijk een andere geometrie dan bij gebruik van een normaal racestuur.       

Daarnaast is er natuurlijk een wezenlijk verschil tussen de 2 sporten. Bij een wielrenner bestaat de sport uit alleen fietsen. In de triathlon wordt er eerst gezwommen (in geval van een duathlon natuurlijk gelopen) en na het fietsen moet er gelopen worden.

Het is niet even een kwestie van een aerodynamisch ligstuur op een racefiets monteren en je hebt een triathlonfiets. Ook al wordt dit wel door heel veel fietsenhandelaren gedaan en verkocht. Het ligt gecompliceerder en helaas is de specifieke kennis bij de gewone fietsenhandelaar niet aanwezig en rijden er daarom veel atleten rond met pijnlijke drukpunten en/of klachten terwijl dat niet nodig zou zijn. Los van het feit dat met een juiste positie de snelheid en het comfort veel groter is.

In de hoofdstukken hieronder wordt stap voor stap uitgelegd hoe men tot een goede triathlonpositie kan komen en welke aspecten hierbij van groot belang zijn. Voor dat we de uitleg geven over de verschillende aspecten van een goede triathlonpositie eerst een viertal stellingen.

De vier stellingen:
1. De meeste toptriatleten rijden in dezelfde positie.
Als men een analyse maakt van de verschillende top triatleten van de afgelopen 15 jaar dan zit daar weinig verschil in qua positie. Sterker nog, de meeste pro’s van tegenwoordig rijden in vrijwel gelijke posities als men deed in het begin van de jaren ’90. Deze posities zijn verklaarbaar, meetbaar en toepasbaar voor recreanten.

2. Fitte en getrainde recreanten kunnen dezelfde fietspositie aannemen als de pro’s.
Wat jou als recreatieve triatleet ervan weerhoudt om de eerste plaats in Almere te winnen is niet een gebrek aan lenigheid. Het is niet een gebrek aan instelling en ook niet een gebrek aan voldoende trainingstijd. Wat je wel tegenhoudt is dat je niet zoveel calorieën kunt opnemen als bijv. Mark Allen. Dat jouw hart niet het pompvolume heeft als dat van een Rob Barel of dat je niet dezelfde hoeveelheid zuurstof per kilo lichaamsgewicht kunt verwerken als een Frank Heldoorn. Met andere woorden, je hebt geen pro “motor”, maar je hebt wel een pro “chassis”. Een ander voorbeeld; er zijn meer dan genoeg tennissers die een zelfde slagtechniek hebben als Roger Federer, maar alleen niet zo hard en zo nauwkeurig kunnen slaan. Maar in basis is de techniek wel aanwezig. Zo is het ook met recreatieve triatleten; we kunnen wel dezelfde houding aannemen als de pro’s alleen rijden we er minder hard mee. Maar de andere voordelen kunnen we wel degelijk benutten.

3. Het menselijk lichaam is slim en je zou er op moeten vertrouwen.
Het rijden van een fiets met een triathlonstuur (ligstuur) vereist training en oefening. Bij een goede houding ontwikkelt je lichaam een harmonie van kracht, comfort en aerodynamica.  De houding zoals deze door de pro’s wordt gereden wordt bepaald door een aantal specifieke punten en deze worden hieronder punt voor punt besproken.

4. De optimale triathlonpositie vereist enige training en atletisch vermogen.
Om tot een optimale positie te komen vereist het enig atletisch vermogen en training. Meer dan bijvoorbeeld nodig is voor een normale racefiets positie. Vrijwel iedereen kan goed fietsen op een gewone racefiets en in een houding die vrijwel niet verschilt  met die van de bekende toppers in het wielrennen. Bij de triathlon ligt het iets anders.  ± 75%-80% Van alle triatleten kan de positie aannemen die ook wordt gereden door de triathlon pro’s. Dat lijkt in tegenstelling te zijn met wat er wordt beweerd in punt 2, maar daarom staat daar ook expliciet “fitte en getrainde” recreanten. Hoe de juiste positie wordt bepaald en met welke apparatuur dat gebeurd wordt hieronder uitgelegd.