De WTC Ironman World Championships, die al vanaf 1978 plaatsvinden op Kona, Hawaii, zal - zoals te doen gebruikelijk - ook dit jaar weer uiterst sterk bezet zijn. Zo blijkt uit de startlijst van de (133) pro-atleten die gisteren werd vrijgegeven door de World Triathlon Corporation, de organisatoren van de Ironman op Kona. De wedstrijd wordt dit jaar gehouden op 14 oktober, en in totaal zullen er 1584 atleten deelnemen, 1247 mannen en 337 vrouwen. Bijna de helft van het startveld, 745, zijn ‘Ironman rookies’, ofwel debutanten in Hawaii.
Inmiddels zijn we er de laatste jaren al aan gewend geraakt dat de meeste ‘grote’ namen steeds minder uit de VS komen. Meer dan ooit is Hawaii een écht wereldkampioenschap, met een internationaal breed startveld. De tijden van de ‘big four’ lijken defintief voorbij.
De Duitsers komen met een fors contingent aan triatleten. Na de VS komen de meeste deelnemers uit Duitsland: 227. Daaronder diverse klasbakken, zoals Ralf Eggert, Thomas Hellriegel, Matthias Klumpp, Lothar Leder, Rainer Müller, Dirk Niederau, Andreas Niedrig, Norman Stadler en natuurlijk Jürgen Zäck. Het zal vreemd moeten verlopen wil de top-10 niet wederom gedomineerd worden door Duitsers. Een ‘vreemde eend’ in de Duitse bijt is Tekekom-renner Udo Bölts. Weliswaar geen triatleet, maar toch iemand om goed in de gaten te houden. Dat hij met het fietsen zichzelf in de kijker zal rijden, lijkt buiten kijf, maar wat kan hij op de afsluitende marathon?
Er zijn echter nog vele andere kapers op de kust. De getergde Brit Spencer Smith bijvoorbeeld, die er na zijn dopingperikelen alles aan zal doen om hoog te eindigen. Hij zal echter diverse andere kanshebbers op zijn pad vinden, zoals de Deense meervoudig wereldkampioen Peter Sandvang of de runner-up van vorig jaar, de Canadees Peter Reid. Ook de gehele top-vier van Almere start in Hawaii: Petr Vabrousek, Anssi Lehtinen, Frank Heldoorn en Guido Gosselink. Ook goed voor een hoge notering zijn de Belgen Jean Moureau, Danny Simons en Dirk van Gossum, Peter Kropko (HUN), Chris Legh (AUS), Olivier Bernhard en Christoph Mauch (AUS).
De grootste favoriet is echter wederom de Belgische winnaar van vorig jaar, Luc van Lierde. Van Lierde liet eerder dit jaar het kwalificatietraject voor Sydney voor wat het was om zich volledig te richten op de Ironman van Hawaii. En hij heeft daar nog steeds geen spijt van. In een interview voor Kjerag.com verklaarde hij: “Ik kan niet ontkennen dat het bijzonder goed loopt. De voorbereiding kan nauwelijks beter. Ik besef nu beter dan ooit hoe onmogelijk het was om de Spelen te combineren met Hawaii. Kijk alleen eens naar het trainingsvolume dat ik zeven dagen voor de kwart van de Spelen moest halen om ook in Hawaii op niveau aan de start te komen. In één week tijd moest ik 21km zwemmen, 500km fietsen en 90km lopen. Ga er maar eens aan staan als je zo’n kwart moet afwerken.”
“Ach, die Olympische Spelen, eigenlijk tellen ze niet echt voor mij. De Spelen zijn belangrijk, maar je moet dat nu ook niet overschatten in triathlon. Voor mij is de Ironman zoveel waardevoller. Vergelijk het met de Tour de France voor het wielrennen. Was Hawaii er nooit geweest, dan was triathlon nooit op de Spelen gekomen, zo is het toch?”
Bij de vrouwen zullen wederom veel ogen gericht zijn op de Zwitserse Natascha Badmann. Zij zal echter aardig tegenstand krijgen van ondermeer Susanne Nielsen (DEN), Heather Fuhr en Melissa Spooner (CAN), Fernanda Keller (BRA), Ute Muckel en Katja Schumacher (GER), Karyn Ballance (NZL) en de Amerikaanse dames Barb Lindquist, Wendy Ingraham, Paula Newby-Fraser en Joanna Zeiger. Laatstgenoemde was vorige week nog met succes actief op de Olympische triathlon in Sydney, waar ze een uitstekende vierde plaats wist te behalen.
Opvallende afwezige in Hawaii is Karen Smyers. Vorig jaar werd ze nog tweede. Echter wel in de wetenschap dat ze mogelijk schildklierkanker had, iets wat Smyers overigens pas in januari van dit jaar bekend maakte. In augustus zijn bij haar enkele lymfeknopen operatief verwijderd en is zij behandeld met radioactief jodium. Begin september is ze nog wel gestart in de Los Angeles Triathlon.
“Ik was na mijn behandeling behoorlijk optimistisch, omdat ik me vrij goed voelde”, aldus Smyers. “Ik merkte in een paar trainingen dat ik niet veel conditie kwijt was. Maar tijdens de race in LA werd me wel duidelijk dat ik niet meer zo diep kon gaan. De geest wil wel, het lichaam niet. “
Bronnen / Links:
Triathlon Live
Kjerag.com
Triathon Digest
